Blogs Fronza.nl Home Portfolio

Blog De Gunfactor

Original publication on September 30th 2015

gunfactor  - Blog De Gunfactor

 

Op een avond dacht ik een gouden idee te hebben. Ik meende dat ik het wiel had uitgevonden. Misschien wel een artikel erover zou kunnen schrijven dat tot Volkskrant Magazine-hoogte zou stijgen. En er was vast een universitair student die hier voor zijn of haar studie Sociologie/Psychologie/Psychiatrie/Marketing/Economie reeds een scriptie aan had gewijd. Een scriptie die uiteraard mijn stelling cq beleving zou ondersteunen. Namelijk dat het hier om een tot nu toe volkomen onbekend inzicht zou gaan – een inzicht dat slechts een enkeling samen met mij doorgrondde. Hoe het beestje heet? Ik heb het hier over De gunfactor – en dat die gunfactor essentieel is voor bijvoorbeeld het vinden van een nieuwe baan, het verkrijgen van een gastenlijstplek bij een gewild concert, et cetera. Hmmm… u ziet die bui al hangen?

In mijn hoofd had ik dat minstens tweeduizend woorden lange artikel al geschreven en zag het prominent in een kwaliteitskrant staan. Ik zou die gunfactor eens gaan belichten. Van alle kanten. Aangeven hoe belangrijk zowel woord als inhoud zijn. Tekstueel briljant en organisch uitgedrukt in mijn weergave van de woorden van die student, die het thema te uit en te na had onderzocht, in de ietwat zakelijke verwoording van de werkgever, de er wanhopig op rekenende blik van de erkentelijke werkzoekende die mijn eigen verdekte paniekerige emoties hieromtrent stiekem genadeloos weerspiegelde, en uiteraard, mijn zogenaamd afstandelijk doch dusdanig fijngevoelig genoteerde overzichtsblik. Zodat iedereen die het stuk las de auteur, mij dus, onmiddellijk honderd procent de gunfactor toekende. Dat dus.

Beetje blond

En toen herinnerde ik me google. Ja, beetje blond hè! Je kunt erom lachen maar echt, die met gekafte boeken gevulde dorpsbibliotheek en papieren encyclopedieën waar ik mee op ben gegroeid, steken nog altijd eerst de kop op in mijn brein als ik even snel iets wil weten. Ik zie meteen de moeite die het me zal kosten, de tijd. Om naar de bieb te fietsen, te verzinnen op welke zoekterm of in welk boek ik dat specifieke stukje informatie kan vinden. Godbetert dat je ook nog gebruik moest maken van microfiches, zowat de meest onhandelbare voorlopers van het digitale tijdperk. Ze schoten altijd sneller door dat viewertje heen dan je wilde. Je moest wel over een extreem fijne motoriek beschikken om snel tot de essentie door te dringen. En nog zoiets: leg het concept van microfiches maar eens uit aan iemand die na 1985 is geboren – ik geef het je te doen.

Sowieso

Begin het echter te leren, dat googelen. Met alle gevolgen van dien. Ja, het is handig als mijn twaalfjarige zoon beweert dat ‘zo wie zo’ op deze manier wordt geschreven en ik met google kan bewijzen dat de correcte spelling toch echt ‘sowieso’ is, Soms is google echter te efficiënt. Dusdanig dat het een persoonlijke teleurstelling oplevert. Want dat kan al die informatie uiteindelijk doen.

Brainwave

Immers: op een avond heb je dus die ge-wel-di-ge brainwave en denk je dat jij dat geniale artikel over De Gunfactor gaat schrijven. Want wat nou X- of Y-factor? Nee, de Gunfactor! Die impliceert veel meer dan het competitieve onderscheidend vermogen, of misschien wel minder. Het veronderstelt uiteindelijk iets anders. Het veronderstelt het individuele talent dat eenieder heeft en het gegeven dat iemand het je gunt, wat dat ook is. Zo mag je toch op z’n minst verwachten als iemand bij je solliciteert en daarmee dus een beroep op zijn of haar eigen gunfactor doet. Ik bedoel, als je niet kunt zingen, doe je ook niet mee aan X Factor, zou je denken. Hoewel, je zou ze de kost moeten geven… Hoe dan ook, je denkt dus dat je ‘m helemaal doorgrondt, die gunfactor. Je denkt zelfs dat je ‘m zelf verdient. Je barst immers van het talent? Je weet precies je eigen krachten en onzekerheden. En je bent potverdorie over het algemeen een aardig, meelevend en vriendelijk mens.

Google translate

En dan begint de ellende. Aanleiding was een kroeggesprek met een Britse bekende over ‘google translate’ wat betreft het Nederlandse werkwoord ‘gunnen’. De uitkomst bevestigt wat ik zelf reeds had bedacht. Want net zoals in het Engels geen waarlijke vertaling van bijvoorbeeld het Nederlandse woord gezellig bestaat – cosy komt het dichtst in de buurt, maar dekt de lading toch niet helemaal – komt het geweldig machtige google translate wat betreft het werkwoord gunnen niet verder dan: allow, grant, award en not begrudge.

Gunnen = positief

Voor mij houdt gunnen evenwel een positieve vibe in. To allow is ‘iemand iets toestaan’, ‘t ken net, zeg maar, omdat het moet bijna. To grant is iemand iets toekennen… een beurs of zo. ‘Gunnen’ komt meestal nicht im Frage, behalve misschien onbenoemd in Amerikaanse propagandistische feelgood comedies, doch zelden in de harde realiteit. To award houdt in belonen, waaraan het leveren van een prestatie ten grondslag ligt: het is niet omdat ik je zo aardig en fantastisch mens vind dat ik je dit GUN, nee, maar omdat je zo’n goede cijfers hebt gehaald of voor mij als een bijna gratis stagiair bergen werk hebt verricht, daarom ‘beloon’ ik je nu hiermee. Of iets dergelijks. En dan die laatste vertaling: not begrudge. Ik gun het je eigenlijk helemaal niet maar ik ontzeg het je ook niet: ik heb de macht om het niet te doen maar het beháágt me om je hierin te pleasen. Gunnen staat hier zover vandaan!

Altruïstisch

Duidelijk. Voor mij houdt gunnen bovenal een altruïstische gedachte in. Een wens dat het louter goed met een ander gaat. Het overstijgt je eigen belang. Gunnen is een gróót woord.

Betrokkenheid

Beroepsmatig dient zich hier het praktische probleem aan dat de werkzoekende die de gunfactor behoeft deze reëel gezien niet direct kan bezitten ten opzichte van de potentiële werkgever, noch andersom. De gunfactor impliceert immers een persoonlijke betrokkenheid, men dient minstens notie van elkaar te hebben te genomen. Dat kan ook eenzijdig zijn: een soapster of Olympisch sporter die bekend is van tv, kan die gunfactor al bij de ander hebben opgebouwd, zonder diegene persoonlijk te kennen.

Boek

Poeh, die Gunfactor, je zou er bijna een boek over kunnen schrijven. En dan dacht ik dat ik de enige was? Not! Dat was inmiddels wel duidelijk. Desalniettemin vervolgde ik onverstoorbaar mijn queeste. Ik dacht nog steeds dat gunfactor een ondergeschoven kindje zou zijn in de Nederlandse taal. Tot ik ging googelen. Dit vond ik: Definitie volgens Michiel Cobben, de schrijver van Verhoog je Gunfactor: “Het geheel aan persoonlijke omstandigheden die maken dat een ander jou iets gunt. En dat kan van alles zijn. Het gaat in ieder geval ook om zaken als je karakter, authentiek gedrag en interesse tonen in je klant.” Sluit best aan bij wat ik zeg, behalve dan dat van die klant. Die zag ik niet helemaal aankomen… En dan deze: ‘7 tips om uw gunfactor te verhogen: Wist u dat 80{38c455d75a0fc80bc45819dc06eeaf52aa4379329a867b632ca7310b4a5ba9f1} van de zakelijke beslissingen wordt beïnvloed door uw persoonlijke gunfactor? Iemand gunt u dus een bepaalde opdracht, klus of contact. Of niet natuurlijk. Gelukkig kunt u uw gunfactor (en het aantal nog binnen te slepen opdrachten) wel degelijk verhogen met deze 7 tips’.

Volgens deze definities is de Gunfactor dus maakbaar. Kneedbaar. Hmmm. Nog meer stof tot nadenken.

On the bright side: ondertussen heb ik alsnog dat briljante artikel geschreven. Voor Fronza – minstens zo eervol als voor het Volkskrant Magazine! Geen alla, tweeduizend woorden maar de helft daarvan ruim overschreden. Zonder interview, whatsoever. Tja…

Schermafbeelding 2017 03 17 om 17.35.54 - Blog De Gunfactor

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Powered by: Wordpress