Wulpse en weelderige avond in Club Panama
Geïntrigeerd liepen we de duistere, grote zaal van club Panama in Amsterdam binnen, mijn vriendin M en ik. Allebei het nodige qua vip-events en gekke uitnodigingen gewend, waren we bereid om helemaal met de flow van de avond mee te gaan. De uitnodiging van Wishes & Desires was dusdanig spannend geschreven, dat we niet geheel wisten wat ons te wachten stond, maar dat de sfeer van een New Yorkse nachtclub uit de jaren veertig van de vorige eeuw zou heersen, was ons duidelijk.
Met de dresscode ‘smart casual’ konden we alle kanten uit. Zij koos voor een mooie, zwarte jurk met grijze, classy laarzen en ik maakte mijn opwachting in een van vriendin D geërfde en eerder succesvol bewezen zwarte A-lijn wikkeltuniek met rode bloemen, een leather look broek en zwarte, hooggehakte kniehoge laarzen. Zo durfden we de duik in de rokerige krochten van de vorige eeuw wel aan.
Uniek
‘Waan u deze avond in een New York Speakeasy uit de jaren ’40. Denk aan de jaren van de drooglegging, de golden age in Hollywood. Een exclusieve avond vol glamour, entertainment en show. Uniek in Nederland, nu exclusief in Amsterdam; 1940 meets 2014.’ U begrijpt onze hooggespannen verwachtingen? Voorts werd het volgende voorgespiegeld: ‘U arriveert aan de deur. Een prachtige hostess, geheel in jaren ’40 stijl heet u persoonlijk welkom. Bij binnenkomst wordt u ontvangen met een welkomstcocktail. De nachtclub vult zich langzaam met gasten en de klanken van de muziek nemen u mee naar vroegere tijden…’
Kater
Hmmm, tja, our mistake. Wij waren nogal vroeg ter plekke… Om 19.05 uur liep ik het restaurant van de Amsterdamse Club Panama binnen, naast de zaal waar het geheel zich zou gaan voltrekken. M. was er net en genoot op een leren bankje van een biertje. Ik had zelf nogal last van de zware avond daarvoor, de jaren beginnen duidelijk te tellen, en greep naar het beproefde medicijn: een kater ga je te lijf met drank… Wie ooit een student was, weet dat dit in noodgevallen de enige remedie is. Was een stuk easier toen ik twintig jaar jonger was… Zucht.
Hostess
Aangezien letterlijk het volgende in de uitnodiging werd vermeld: ‘Tijden: De deuren zijn open van 19:30 tot 0:30 (wees op tijd ivm aanvang show!)’ besloot ik om in het kader van het nuttige met het aangename verenigen op weg naar een peuk buiten te informeren of we al ‘in konden checken’. De prachtig geklede hostess die ons al buiten had dienen te ontvangen, blijkens de invitatie, gaf enigszins gegeneerd toe dat alles wat uitliep; de mensen van de organisatie waren nog niet allen gearriveerd. Ze zou ons (laten) roepen als de show begon. Oké, geen probleem. M. en ik amuseerden ons wel, daar op dat leren bankje. Ik dacht onderwijl natuurlijk stiekem: ‘Yes, kan ik nog wat langer bijkomen van gisteren.’ Zucht….
Jazzy sounds
Niet lang daarna werden we keurig door de sympathieke beveiliger uitgenodigd om de club zelf te betreden. Met in het voorspelde vooruitzicht van ‘bruisende champagne, klinkende glazen, vip-booths, bottle service, exquisite fingerfood, live music en jazzy sounds’, veerden we onmiddellijk op, mochten ons alsnog keurig aanmelden bij de balie en lieten ons inderdaad door een charmante hostess vergezellen naar de grote zaal van Panama, ons beiden bekend van vele technofeesten.
Vanavond geen spoortje house te bekennen. Het tafereel dat zich voor onze ogen ontvouwde, was inderdaad dat van een New Yorkse nachtclub uit de jaren veertig van de vorige eeuw. Kleine tafeltjes, geschikt voor een intiem gezelschap van twee tot zes mensen, stonden in een ronde vorm voor het podium gerangschikt. Met een beetje fantasie zagen we de geschetste situatie uit de invitatie voor onze ogen tot leven komen. ‘Oude tijden herleven. Gasten mengen zich, terwijl ze sippen aan hun cocktail. Iedereen ziet eruit om door een ringetje te halen’.
Intiem sfeertje
Toevallig was M even daarvoor een oude bekende tegengekomen. Deze dame bevond zich in het aimabele gezelschap van een vriendin en diens man, die aan de tafel naast die van ons waren gesitueerd. En bij elkaar gaan zitten, was vloeken in de kerk, dat realiseerden we ons, hoewel we toch niet nalieten het even na te vragen.
Het leek erop dat ongeveer tachtig genodigden een positief RSVP hadden geleverd, want op die hoeveelheid publiek was het ‘intieme’ sfeertje ingevuld. En zelfs al zouden alle tachtig zich aangemelde gasten acte de présence hebben gegeven, dan nog was er duidelijk meer ruimte dan je in een intieme nachtclub tijdens de drooglegging zou verwachten. Althans, zoals we ze uit tv-series en films kennen. En als wij tweetjes – prominent vooraan in het midden geplaatst – een eind naar links zouden schuiven, in de richting van de mensen met wie we net een aangenaam contact hadden gelegd, zou het zorgvuldig geplande evenwicht in het interieur geheel worden ontwricht. Ja, dat zagen M. en ik wel in.
Zeldzame kans
Nu was het geen straf voor M. en mij om ons in elkaar te verdiepen, dus grepen we deze zeldzame kans met beide handen aan. Een bijzonder aardige ober bracht ons oesters, waar ik normaliter dol op ben maar die M. echt niet weg krijgt. Omdat ze goed tegen die hangover zijn, slikte ik er dapper drie weg – niet vergetend te kauwen! – terwijl je me er in het algemeen voor wakker kunt maken. Ook schonk onze ober ons rijkelijk bij uit de champagnekoeler op onze tafel en lieten we de Moët & Chandon veelvuldig als een piesend engeltje over onze tong vloeien. We mochten overigens elk gewenst drankje bestellen, dus iedere bezoeker kwam vast en zeker aan zijn of haar trekken. Niet slecht voor een doorsnee zondagavond.
Verleidelijke lingerie
Voorts werden diverse andere mooi opgemaakte borden voor ons neergezet terwijl we visueel werden verleid door een prachtige, jaren veertig zang- en dansshow van dames in verleidelijke doch elegante lingerie. Het viel ons op dat de mannen in het niet al te grote gezelschap plots heel kuis een menu onder hun navel hielden of diep wegzakten in een van de fauteuils waar wij stiekem op aasden. We konden ons dan ook levendig voorstellen dat deze elegante en zeker pikante voorstelling een andere uitwerking had op het andere geslacht dan op ons. Hoe smaakvol wij het ook beoordeelden. Verleiding, het net niet naakte… Prikkelend was het geheel zeker.
Jetset
Tussen de bedrijven door vervolgden we ons gesprek met onze ‘buren’. Vanuit pr-technisch opzicht gezien waren we allen nogal verrast door de invitatie. Zeker in retrospectief. Deze prachtige professionele avond die even de waan van de oorlogsjaren uit de vorige eeuw opwekte, mikte duidelijk niet op ons als doelgroep. De welbedeelden van deze aarde, de jetset, leken ons meer gegadigden. De champagne, de exquise hapjes, welk gewoon mens kan dat betalen? Bekend Nederland schitterde echter door afwezigheid; geen voetballer of actrice in de wijde omtrek te bekennen. Integendeel, wij namen die bevoorrechte plekken duidelijk in, terwijl ‘het plebs’ achter een hekje voor de bar moest staan.
Lastige club
Wat nog meer verbaasde, was dat deze avond steevast op zondagavond in Panama plaats zou hebben. Dat was althans ons vermoeden. Gezien de lage opkomst in ons geval, hadden we in dat doel een hard hoofd. Panama is een lastige club om vol te krijgen. Hoe mooi ook, met in tegenstelling tot de voorheen meest abominabele rookruimte van onze hoofdstad, al een poos voorzien van de allerbeste rooklounge die ik ken, het wil maar niet lukken. Wat mij persoonlijk betreft, blijft deze club de pragmatische handicap behouden: ‘Het is niet hoe kom je er, maar vooral: hoe kom je er weer weg?’ Ja, met een dure taxi, dan kom je vanuit elke plek wel weer in de bewoonde wereld terecht. Zogezegd.
Oliesjeiks
Met dat gegeven in gedachten alsmede de luxueuze aanpak en de omlijsting van de avond, voorzien wij een reizende show, eentje die haar opwachting maakt op herenparty’s, op privéfeesten van oliesjeiks en rijke politici wereldwijd. Amsterdam is eigenlijk te klein voor Wishes & Desires, de bedenkers en makers van het concept.
We kunnen opgelucht ademhalen. Chantal Ehlen, Managing Director & Founder van Wishes & Desires meldt via email: “Wishes & Desires ontwikkelt en organiseert naast concepten voor publieke live performance events, ook concepten voor de corporate markt en biedt VIP services aan. D’Or is dus ook in te huren voor andere doeleinden en waar wenselijk nog uit te breiden met aanvullend live performance entertainment.”
Wij prijzen ons gelukkig. Geen van ons had ook maar een seconde van de avond willen missen, en ook wij vrouwen hebben ultiem genoten van de professionele show die de dames voor ons neerzetten. Onderwijl hadden we terdege bewondering voor hen, omdat ze zich uiteindelijk, hoe elegant ook, toch schaars gekleed en enorm kwetsbaar durfden te presenteren. We verbaasden ons uit pr-oogpunt enorm om de rol die ons blijkbaar was toegekend om deze show te promoten; een rol die we geen van allen dagelijks kunnen waarmaken. Ja, we werken in event management, journalistiek, pr, maar wij zijn duidelijk niet de doelgroep. Voor ons gevoel had de rijke elite van Nederland hier vanavond kennis van moeten nemen, de ervaring ondergaan. Zodat deze prachtige show en haar makers de erkenning krijgen die ze verdienen. En een groter publiek.